Vroegtijdig einde van een voetbaldroom
Het is een somber bericht in een toch al wat moedeloos makend voetbalseizoen: Tom Wuyts (26) heeft het voetbal definitief vaarwel moeten zeggen. De naweeën van de ingrijpende knieblessure die hij bijna twee jaar geleden opliep, maken een rentree onmogelijk.
,,Je doet alles om terug te keren, dan wil je die pijn niet voelen, maar het ging gewoon niet”, zegt hij vandaag in een artikel in de PZC. ,,Toen drong het wel door dat voetballen er niet meer in zat.’’
Dat is een pijnlijke conclusie voor een speler die lange tijd mocht dromen van een bestaan als profvoetballer. Via Krabbendijke en JVOZ kwam hij terecht bij de talententak van NAC. Dat avontuur eindigde in 2015.
Een harde klap
Het besef dat hij een profavontuur waarschijnlijk kon vergeten, noemde hij destijds ‘een harde klap’. Hij had aanvankelijk ook zichtbaar moeite om zich te herpakken in het Zeeuwse voetbal.
Niettemin scoorde hij meteen veelvuldig. In zijn eerste seizoen tekende hij voor 12 treffers in de competitie, waarvan 6 – een heus clubrecord – vanaf de penaltystip. Het seizoen erna was hij opnieuw topscorer, met 11 treffers.
In zijn eerste competitiewedstrijd voor Kloetinge (uit tegen Bruse Boys) was het al na 5 minuten raak. Dat gebeurde, uiteraard, via een strafschop. Kloetinge verloor het duel overigens nogal pijnlijk met 3-1.
Vanaf de zomer van 2017 ontwikkelde Tom zich steeds meer als vleugelverdediger, waardoor hij minder aan scoren toekwam. In totaal maakte hij 27 doelpunten in 98 (na)competitieduels, waaronder één hattrick. Daarnaast scoorde hij 8 keer in de districtsbeker:
Seizoen | Competitie | Nacompetitie | Districtsbeker | Totaal |
---|---|---|---|---|
2015-2016 | 12 | 0 | 5 | 17 |
2016-2017 | 11 | 0 | 0 | 11 |
2017-2018 | 4 | 0 | 3 | 7 |
2018-2019 | 0 | 0 | 0 | 0 |
Totaal | 27 | 0 | 8 | 35 |
Ongelukkige botsing
In bijna vier seizoenen speelde hij in slechts 3 competitiewedstrijden niet. Vanaf januari 2018 was hij een vaste waarde als rechtsback. Dat eindigde op 16 maart 2019, in de thuiswedstrijd tegen Die Haghe. Op het kunstgrasveld van het Wesselopark kwam Tom, die tot dan nooit geblesseerd was geweest, al na enkele minuten ongelukkig in botsing met een tegenstander.
Enkele dagen later werd duidelijk dat de schade nog groter was dan al werd gevreesd. Begin 2020 hoopte hij nog op een terugkeer, zei hij in een interview, maar het bleek er niet meer in te zitten. Helaas.